Begrippen die in werkelijkheid niet bestaan maar we wel de meeste waarde aan hechten…Begrip 1 “Vertrouwen”

Waarom vertrouwen in werkelijkheid niet bestaat

Menselijk of emotioneel vertrouwen “Vertrouwen in de mens” bestaat energetisch niet. Wij mensen zijn niet te vertrouwen of juist allemaal wel. Je kan hoogstens jezelf vertrouwen of vertrouwen hebben in het Universum maar dan nog is dat beperkt omdat we onszelf vaak voor de gek kunnen houden en signalen verkeerd kunnen interpreteren

Vertrouwen is de drang naar zekerheid en veiligheid. Dat is wat wij mensen graag willen maar nooit zullen krijgen. Dus gaan we onszelf en situaties dusdanig manipuleren of rationaliseren met het idee steeds dichter bij de zekerheid te komen die we nodig hebben.

Er is dus nooit vertrouwen. Alleen een cirkel van een grote zelfgecreerde leugen die het gebrek aan veiligheid en zekerheid dient te bevredigen.

Bijvoorbeeld iets in vertrouwen vertellen en dan verwachten dat de ander het niet doorverteld.

Hiermee leg je de verantwoordelijkheid buiten jezelf en de last bij de ander. Jij wilt iets kwijt en belast vervolgens de ander ermee zodat hij jouw nare gevoelens kan ervaren. En dan? Wat mag hij ermee doen? Niks toch? Maar als je merkt dat hij het heeft doorverteld dan is het vertrouwen beschaamd?? Dan ben je gekwetst en is de ander niet meer te vertrouwen? Terwijl je zelf degene bent die het onmogelijke van de ander vraagt. Emotioneel vertrouwen bestaat niet. Als je bent wie je bent en achter je eigen keuzes staat dan is er geen goed of fout. Goed of fout zijn ook maatschappelijke normen en waarden om een wereld tot eenheid te vormen en in het gareel te houden.

Maar wie zijn wij dan nog??

Laten we ons belemmeren en aan elkaar twijfelen omdat we volgens maatschappelijke normen steeds opnieuw een zonde begaan??

Zijn we slecht omdat een ander dat vind maar we zelf misschien wel alles doen met de beste intenties??

Moeten we onszelf steeds opnieuw schuldig voelen omdat we denken dat we een ander hebben gekwetst bij het maken van eigen keuzes??

Moeten we steeds opnieuw nadenken bij alles wat we doen om rekening te houden met een ander??

Moeten we onszelf en de hele zin van leven verliezen om te voldoen aan de verwachtingen van de ander?

Natuurlijk zijn er bepaalde wetten, de 10 geboden, zodat we een ander geen kwaad doen. Maar emotioneel gezien kunnen we met eerlijkheid en eigen keuzes een ander nog harder kwetsen dan welke maatschappelijke wet dan ook. Mogen we dan niet meer voor onszelf kiezen of zijn wie we zijn? Dan verliezen we onze uniekheid en eigenheid die juist deze wereld zo hard nodig heeft.

Ons unieke zelf is nodig voor verbinding met ieder ander. Verstand volgt vanzelf als we durven te leven naar onze eigen inzichten en intuïtie.

Vertrouwen is dus in werkelijkheid geen begrip maar een houvast naar alles waar je niet zelf de vrijheid in kan vinden.

Liefde en vrijheid zijn de enige begrippen die je kunnen leiden naar jouw betekenis van leven…maar wat is er voor ons enger dan de kwetsbaarheid die vrijheid en liefde met zich meebrengt. Precies! Vandaar dat we overal begrippen tussen stoppen waar we onszelf afhankelijk van maken en de werkelijke betekenis van het leven vergeten!!