Kan het goede nog winnen van het slechte?
Kan het goede nog winnen van het slechte?
Iets waar ik mijn hele leven in geloofde maar vandaag de dag erg in twijfel trek. Misschien is het goede wel wat deze wereld kapot maakt! Wat is goed en wat is slecht? Is het goed om iemand te vergeven? Iemand vergeven die iets heel slechts heeft gedaan? Is het slecht om iemand te willen vermoorden die teroristische aanslagen pleegt zodat hij het niet weer kan doen? Of moeten we hem dus vergeven vanuit ons “goede” hart? Waar ligt de grens nog tussen goed en kwaad? Waar gaat het mis in deze wereld? Macht, ego, haat of misschien wel liefde? Wat is liefde? Wat is het nut van het zijn van een goed mens die leeft vanuit liefde? Geloven we eigenlijk nog wel in liefde of wordt dit gezien als zwakte wat lijdt tot pure angst en wantrouwen? Bestaan begrippen als liefde, vertrouwen en respect nog wel in deze wereld? Hebben we respect voor elkaar of is het een groot spel, complot waarin de sterkste en slimste het altijd zullen winnen? Kunnen goede mensen een land regeren of leidt dit juist tot het overwinnen van al het kwaad? Wat als we allemaal slecht zouden zijn? Zou dat niet meer gelijkheid in de wereld geven dan het proberen te bereiken van iets goeds? Lekker met zijn allen slecht zijn en alles doen wat God verboden heeft. Nooit meer veroordeeld worden, nooit meer denken dat je met je pure ziel de wereld kan redden. Heeft het goede ooit overwonnen? Ieder toonbeeld van goed in mijn visie heeft verloren. Het kwaad overwint vandaag en waarschijnlijk morgen ook. De goede mensen lijden hieronder maar zijn misschien zelf wel de schuldige. Wie heeft ons zo gemaakt en wie heeft ons normen en waarden meegegeven die ons een beter mens zouden maken? Waarom is het krijgen van kinderen zo makkelijk maar het opvoeden ervan zo moeilijk? Waarom is iemand haten zoveel makkelijker dan iemand liefhebben? Waarom is angst geen basis emotie meer voor gevaar maar een beschermingsmuur geworden die al het moois afweert? Waar is het mis gegaan in deze wereld? Waarom durven we niet te leven maar volgen we liever een geloof waarin we allerlei dingen niet mogen uit angst om in een hel te belanden? Waarom gaat het niet meer om ons bestaan zelf maar om het volgen van een God zodat je in een paradijs komt. Een paradijs waarvan het bestaan en begin al bestond uit verleidingen en manipulatie. Hopen dat een God ons leid en helpt in plaats van te geloven in onszelf? Waarom kunnen wij als mens niet zien dat juist het geloof alles in deze wereld kapot heeft gemaakt? Het afnemen van natuurlijke behoeften en vrijheid om te zijn wie je werkelijk bent juist heeft geleid tot het grotere kwaad. Geef je leven aan God en misbruik vervolgens alle kinderen in de gemeenschap. Geef je leven aan God en vermoord iedereen die niet hetzelfde geloof heeft. Waarom snapt niemand de werkelijke betekenis van ons bestaan? Om je heen kijken en zien hoe prachtig deze wereld is en het vervolgens ten volle te leven. Zonder oordelen, zonder angst, zonder haat, ego of jaloezie. Jouw leven, jouw bestaan en hoe je dit ten volle zou kunnen ervaren. Dat is waar het mis gaat. Het volgen van een kudde die je compleet verwijdert van jouw mooie zelf en alle kwaliteiten en talenten die in jouw verborgen liggen. Jouw individualiteit die een echte verbinding aan kan gaan met ieder ander. Kosmische en universele energie die door ons allen stroomt was de werkelijke betekenis van ons bestaan. Het uitdragen van onze kwaliteiten op aarde had kunnen leiden tot werkelijke eenheid en verbinding. Maar nee, hoe eng is dat, om niet meer afhankelijk te zijn van een onzichtbaar iets wat ons moet leiden. We zijn onszelf verloren, en niet alleen onszelf maar onze totale eigen verantwoordelijkheid tot het zijn van een goed mens. We geloven een ander, laten onszelf manipuleren en veroordelen. Onzekerheid en angst hoe de ander ons ziet overheerst ons zelfvertrouwen. Wie zijn we dan nog? Helemaal niks!! Een gemaakt plaatje, een schets, een pion en een nummer. Er bij willen horen is zoveel belangrijker dan zijn wie je werkelijk bent. We worden compleet voor de gek gehouden door deze wereld en alles waarin we geloven. En niemand die de vrijheid voelt of neemt om hier verandering in te brengen. Logisch want als je afwijkt dan wordt je vermoord of verstoten door je omgeving die wel onderdrukt in een illusie wil blijven leven. Wat zijn we dan nog? Wat is de reden van ons bestaan? En degene die wel de vrijheid nemen tot het helpen van een ander gaan er vervolgens zelf aan onderdoor of maken juist misbruik van de zwakkere onder ons. De pure zielen die nergens aansluiting kunnen vinden worden gezogen naar spirituele sectes waarin ze totaal leeg geplukt worden van geld en bezittingen. Voelen zich vervolgens speciaal, denken zichzelf te ontwikkelen maar worden juist compleet losgekoppeld van alles wie ze zijn.
Ik voel me boos, ik voel me eenzaam. Zien waar het misgaat en vervolgens compleet machteloos staan tegenover iets wat zo groot en onbereikbaar is. Er geen verschil in kunnen maken omdat wij mensen zo onberekenbaar en beinvloedbaar zijn. Het enige wat ik kan doen is dicht bij mezelf blijven, mijn eigen wereld de moeite waard maken en mijn hart volgen. Wat de rest doet moet hij zelf weten maar vandaag ben ik me bewust geworden van de totale ongecontroleerde zin van ons bestaan. Iets wat zo mooi had kunnen zijn en dagelijks wordt vernietigd, stapje voor stapje naar onze eigen ondergang. Tot we verdwijnen als stof in het universum….
Geef een reactie